ძველ დროში წინაპრები სლავურ სვასტიკას აღიქვამდნენ როგორც სიცოცხლეს , რომელიც გარდაიქმნებოდა სიკვდილად, შემდეგ კი ისევ სიცოცხლედ.  ასევე მისი 4 წახნაგი აღიქმეოდა როგორც წლის 4 დრო,  დღე და ღამე, და მსგავში შედარებები.

სლავური სვასტიკას აქვს მინიმუმ 3 დაბოლოება, რომლრბიც გადახრილია საატის ისრის მოძრაობის მიხედვით, დაბოლოებები შეიძლება იყო 4, 5, რაოდენობას მნიშვნელობა არა აქვს. 

მსგავსი ტატუს სიმბოლიკა ასევე აღნიშნავს ჯანმრთელობას, მზე, შუქი, ძალა, სიხარული.