არწივი ხშირად გვხვდება ბერძნულ კულტურაში, ლეგენდის თანახმად უმაღლეზი ღმერთი ზევსი ხშირად გარდაისახებოდა არწივან. ასევე სწორედ არწივი უკორტნიდა კავკასიონზე მიჯაჭვულ პრომეთეს გულმკერდს.
არწივს შეუძლია თვალის დახამხამების გარეშე პირდაპირ უყუროს მზეს, ამიტომაც ადამიანებმა არწივს დააკისრეს მკვდრების სულების გადაზიდვა ზეცაში. სწორედ აქიდან მომდინარეობს ტრადიცია, როდესაც გარდაცვლილი იმპერატორის სხეულს წვავენ და ამ დროს უშვებდნენ არწივს.
იდეველებში არწივი წმინდა ფრინველი იყო. იუდეველებს ეგონათ , რომ არწივი იმ შემთხვევაში თუ მზეზე ფრთებს დაიწვავდა ჩაყვინთავდა ზღვაში და ახალი ფრთებით ამოფრინდებოდა. არწივი წმინდა იოანე ღვთისმეტყველის ემბლემა იყო. შუა საუკუნეების ხატმწერაში არწივი აღქმული იყო როგორც ღვთის ამაღლემად. ხოლო არწივის გველი მიქონდა ნისკარტიტ ეს ასოცირებული იყო როგორც სატანაზე გამარჯვება.
ნორვეგიული კულტურის თანახმად არწივის ტატუ აღნიშნავდა სიბრძნეს.
ჩინეთში არწივი - იან, მამაცობის, სიძლიერის და სიჯიუტიტ სიმბოლო იყო.
მარტოხელა არწივი კლდეზე აღნიშნავს არის მარტოხელა მეომრის სიმბოლო.
არწივი ნაძვზე აღნიშნავს მრავალწლიან ცხოვრებას ავადმყოფობისა და ნაღველის გარეშე.
მთლიანობაში არწივის ტატუ აღნიშნავს მართმსაჯულებას და ამოუწურავ თავისუფლებას, სიმბოლოს უშიშრობის და უკვდავების.
| 
